NOSTALGIE
We zijn met ons bedrijf bezig met de renovatie van een oud monumentenpand in de oudste stad van Nederland. Zo gebeurde het dat deze week de bekendste zanger van deze stad ( die op zoek is naar geluk in het Kronenburgerpark en niet zwart wit denkt) bij ons voorbij kwam wandelen en ons aansprak. Hij zag dat wij monumenten glas aan het plaatsen waren in de raamkozijnen met stopverf. Hij stopte en hij vroeg aan mij of hij een bolletje stopverf mocht hebben om aan te ruiken. Hij rook heel intens aan de stopverf en vertelde dat hij zich weer een menneke van 10 jaar waande, de reuk van lijnolie gemengd met krijtpoeder. Het was een stukje nostalgie!! de reuk van lijnolie stopverf. Zo vertelde hij dat hij met een paar vriendjes aan het voetballen was en een ruitje in scherven hadden getrapt . De volgende dag was de schilder/glaszetter gekomen om een nieuw ruitje te komen zetten, hij had erbij staan te kijken en had een bolletje stopverf gekregen. Door de geur van de stopverf kwam deze nostalgische gebeurtenis bij hem terug. Ik zei nog tegen hem is deze gedachte iets voor een nieuwe tekst voor een liedje. Hij lachte en zei iets heel onverstaanbaars (zo onverstaanbaar als hij alleen kan zijn) En liep weer verder met het bolletje stopverf rollende tussen zijn vingers. Het was aan het einde van de dag en we gingen onze spulletjes opbergen in een oud schuurtje die bij dit woonhuis hoorde. Op een schap waar ik wat verfbussen neerzette stond een lege beugelfles toen ik wat beter keek zag ik dat het een Exotafles was. Exota die felgele en rood gekleurde limonade met een veelheid aan koolzuur. Ik dacht meteen terug aan de Exota tijd, het was hartje zomer en we gingen zwemmen bij ons in de buurt bij een grintgat (een baggergat waar veel grint in zat) Van mijn moeder kregen we dan een puckel (legertas) mee met daarin een flesje Exota gerold in papier om zo lang mogelijk koel te houden een zakje Smiths paprikachips en een Mekka (chocolade met rozijnen en krenten en stukjes noot erin) in een blauwe verpakking met fel rood-oranje letters en een half goudgele zon erachter. Deze producten zijn een stukje nostalgie waar je fijne herinneringen aan hebt en die je het gevoel terug aan deze tijd geven. Verdwenen ,vergeten en speciale merken die je de herinnering terug geven aan een vervlogen tijd. Zoals de eerste nieuwe fiets die ik kreeg toen ik naar het voortgezet onderwijs ging, dat was een gazellefiets en daar zat een stripboekje bij âPiet Pelle op zijn Gazelleâ Deze jongeman maakt van alles mee op zijn Gazellefiets in verhalen en later in tekenfilms. Toen ik nog op de Gazellefiets rondreed had mijn buurjongen een nieuwe bromfiets gekocht, een Kreidler-Florett met een ei-tankje en 3 handversnellingen. Een prachtig roodglimmende bromfiets met een geel plastic bordje met Kreidler-Florett erop voor op het spatbord gemonteerd en achter het zadel een prachtig verchroomde bagagedrager. De andere buurman reed in een NSU Prinz 1000 , de motorklep zat aan de achterzijde en moest altijd op een kiertje staan in verband met het warm worden van de motor. Ook hoorde je bij de NSU een snerpend fluittoontje als de motor draaide. Mooie herinneringen aan mooi tijden en spullen zo kregen wij van Oma, als we daar op bezoek gingen een Kwatta reep dat was Chocolade met een gele of roze vulling erin. Het was een vrij dikke reep bestaande uit zes blokken die je stuk voor stuk kon afbreken en daarin zat de vulling, Als ik er aan denk vallen de vullingen nog uit de kiezen zo zoet was een Kwatta. In het weekend waren ook de duivenvluchten, ik ging dan een paar huizen verderop kijken bij een duivenmelker die zijn duiven zat op te wachten achter het huis op een bankje, waarvan hij een mooi uitzicht had op het duivenhok en de duiven al van verre aan zag komen. Als er dan een duif thuis kwam mocht er niet gesproken worden en al helemaal niet bewegen. Alleen de duivenmelker met stofjas aan en alpinopetje op mocht Aktie ondernemen, luid fluitend en roepend met een Buismanblikje in de hand met wat maĂŻs korrels en erwten erin, rammelde hij net zolang tot dat de duif binnen in het hok zat en het Buismanblikje werd weer neergezet tot de volgende duif zich aandiende. Het zijn bijna allemaal verdwenen merken die bij veel mensen herinneringen terug brengen. Zoals mijn moeder weleens zei âHerinneringen komen uit het verleden, doe er je voordeel mee in de toekomstâ.
Ik zal maar weer zeggen tot de volgende keer.
