De tweede wedvlucht is vervlogen, het was een heerlijke dag ruim boven de 20 graden. De wind was O- NO dus voor mijn duiven toch een redelijk pittig vluchtje voor de eerste keer dit seizoen. Ik had in totaal 8 duiven die ik mee kon doen. Met de laatste africhting is er één weggebleven en 2 gewond thuis. Dus ik kon 6 duivinnen en 2 doffers spelen. Het was een prachtige dag om buiten aan ons huis te werken. Ik hoef me voorlopig niet te vervelen want er is nog voldoende werk aan de winkel. Dus tussen de werkzaamheden door een keer kijken of de duiven gelost zijn en dan weer aan de slag. Een maatje van mij kwam mij helpen om de buiten gevelisolatie aan te brengen aan een oude aangesmeerde gevel. Een behoorlijke klus piepschuimplaten tegen de gevel plakken. Het is een perfect systeem je maakt in principe een nieuwe gevel en ook nog goed geïsoleerd ook. Maar goed tot zover de werkzaamheden. De duiven waren gelost om 9.45 en ze moesten ± 160 km afleggen. Ik had voor mezelf berekend dat er tussen 11.45 en 12.00 duiven moesten vallen. Deze berekening klopte aardig, behalve “je raad het al” niet bij mij. Ik had er niet op gerekend maar wel op een vroeg duifje gehoopt. Dat is er dus niet van gekomen. Er vielen om 12.22 3 duivinnen in 10 seconde, wel de 1e getekende als eerste op de klep, dat wel. Maar verder was het voor mijn duiven een goede vlucht om 13.29 viel de laatste duif op de klep. Alle 8 duiven weer thuis, dus weer op naar de volgende week en langzamerhand hoop ik dat er we wat vooruitgang gaan boeken zodat ze met de midfond en eendaagse wat beter de forme te pakken hebben en dat ik op deze vluchten een klein rolletje van betekenis kan spelen. Het spel is voor mij nu ook op de wagen, en dat geeft toch weer een lekker gevoel. Het blijft gewoon een mooie sport, die mij dit jaar zeker weer een keer gaat verrassen. Ik zal maar weer zeggen tot de volgende keer.
21 april 2019
Bladwijzer de permalink.