De tijd vliegt voorbij en voor je het weet zijn we een paar weken verder zonder iets te schrijven. De afgelopen weken waren dan drukke en roerige weken. Zoals ik al eerder schreef waren we bezig met de verkoop van onze woning. We hebben besloten om de geplande verkoop niet door te laten gaan dit omdat we voor ons zelf nog geen andere woning naar onze zin hadden gevonden. Maar bij zo een beslissing moeten beide partijen er gelukkiger van worden en wij hadden niet het gevoel dat wij er gelukkiger van werden. Dus vandaar geen verkoop van onze woning, iets waar de kopers natuurlijk niet erg blij mee waren. Onze woning staat nu weer te koop en zijn we er ons wat meer van bewust geworden wat we willen en wat de mogelijkheden zijn. Dan tot overmaat van ramp is onze Morgan voor 2 weken terug overleden aan een maagkanteling. Morgan was een Weimarse staande hond (Weimaraner) hij is bijna 9 jaar geworden. Ik was die dag gewoon thuis had wat klanten op bezoek en Morgan was buiten heerlijk aan het spelen met Pucki (JackRussel). We hadden om 17.00 een afspraak met de makelaar om nog wat details wat betreft de verkoop van onze woning door te nemen. Voor die tijd wilde ik de honden hun brokken geven in de bench, ik had een kwartiertje daarvoor de radiator om hoog gezet zodat het een lekker behagelijk temperatuurtje zou zijn. Dus ik loop naar buiten naar het tuinhuis en daar zie ik Morgan buiten bij de waterbak dood liggen. Op dat moment schrik je jezelf een bult en ben ik vol ongeloof bij hem gaan zitten, heb hem nog vastgehouden en geaaid. Het was een hele verdrietige gebeurtenis, mijn vrouw kwam op dat moment thuis en ik moest haar deze vervelende boodschap mededelen. Ik heb de dierenambulance gebeld en deze mensen hebben onze Morgan netjes opgehaald en hem naar het dieren crematorium gebracht. Ik wil alle respect uitspreken voor deze vrijwilligers van dierenambulance. Deze mensen verrichten goed werk en gaan met heel veel respect met dier en mens om. Het gemis blijft, Morgan is als puppy van 10 weken bij ons gekomen en was een echte lieverd voor onze meiden de katten en de andere honden die we hebben. We hebben veel plezier met hem en aan hem beleefd hij was een lieverd, hij lag s’avond bij mijn vrouw op de bank te snurken als een houthakker, om af toe een keer wakker te worden en zich omdraaide en weer heerlijk languit ging liggen om verder te snurken. Tja en dan is het in één keer voorbij een hard gelag maar het is wel de juiste volgorde. Toen wij Morgan bij de fokker gingen ophalen zei ze nog tegen ons dat we deze puppy ooit op een dag ook weer weg zouden moeten brengen, dit omdat mensen nu eenmaal ouder worden als de meeste huisdieren, en voegde ze nog daar aan toe als dat het niet het geval zou zijn het met ons zelf niet goed afgelopen zou zijn. Door de bovengenoemde gebeurtenissen heeft de duivelarij de laatste maanden op een wat lager pitje gestaan. Maar nu ons huis niet verkocht is wil ik toch weer snel de boel op de rit krijgen. Mijn maatje Tonnie is met mijn vlieg en kweekduiven naar de dierenarts gegaan om ze te laten enten. Lam de vader van mijn compagnon heeft het dak van mijn hok aangepast voor een betere verluchting in het hok. Verder heb ik op de vloer roosters gelegd zodat het allemaal wat handiger wordt met schoonhouden. Ik heb nog 1 hok met 3 afdelingen, van dit hok ga ik vooral vliegen, afdeling 1 voor de doffers 1 afdeling 2 voor de duivinnen. Verder nog 1 afdeling voor de jonge duiven. Dit alles natuurlijk zolang het duurt want als ons huis verkocht wordt dan houdt het natuurlijk op, maar tot die tijd ga ik er zeker weer van genieten. Ik ga zelf geen jonge duiven kweken daar heb ik de tijd niet meer voor om ze op tijd klaar te krijgen voor de jonge duiven vluchten. Een bevriende duivenmelker(Gerard van den Bovenkamp) heeft mij een aantal jonge duiven aangeboden zodat ik straks toch mee kan doen met de jonge duiven vluchten, een prachtig aanbod natuurlijk waar ik ook heel blij me ben, gewoon een topaanbod van een topmelker. Mijn moeder zei vaak er zijn altijd mensen die willen helpen “WIE GOED DOET GOED ONTMOET” Weer een paar wijze woorden van een hele wijze vrouw. Tot de volgende week zal ik maar weer zeggen.
18 februari 2017
Bladwijzer de permalink.