1 juli 2019

Waar zal ik mee beginnen, zit ik mezelf af te vragen. Aan de ene kant had ik een leuke vlucht met de oude duivinnen en aan de andere kant een debacle met de jonge duiven. Eerst het goede nieuws, afgelopen zaterdag vlucht Morlincourt 4 duivinnen mee en in de vereniging 3 in de prijzen een 6e -20e en 24e. Voor mij en mijn duivinnen een mooie prestatie. de 6e duif in de vereniging was 52e in de kring van ±750 duiven. Deze uitslag bied weer perspectief voor de volgende vlucht, maar ook niet meer als dat. Een beetje nagenietend in het clublokaal van deze uitslag en een drankje, word de vlucht nog altijd nabesproken en worden de plannen gesmeed voor de volgende vlucht. Zo ook ging het afgelopen zaterdag ik sprak met een tafelmaatje over de jonge duiven en dat ik ze nog een keer weg wilde brengen om af te richten. Hij had hetzelfde idee dus samen kwamen we tot de conclusie om zondagmorgen een uurtje of 7.00 weg te rijden met de jongen duiven voor een africhtings vluchtje van ± 35 km. Zo gezegd zo gedaan, zondagmorgen 6.00 uur opgestaan en rustig de jonge duiven in de mand gedaan. Nog naar het weerbeeld kijkend af hij een flauw westenwindje aan met hier en daar wat bewolking . Onderweg in de auto op weg naar mijn mede-compaan zag het er inderdaad niet verkeerd uit. Daar aangekomen nog even overlegd en we zagen het allebei wel zitten een mooi africhtingsvluchtje voor de jonge duiven en een opmaat voor de africhtingsvlucht van aankomende dinsdag. Onderweg in de auto nog een beetje kletsen over de duiven en de uitslag van de oude duivenvlucht, besloten we nog te stoppen bij een tankstation voor een bakje koffie. Even later stapten we in de auto om het laatste stukje naar de beoogde losplaats te rijden. Op de losplaats aangekomen nog even naar de lucht gekeken en volgens ons ging het wel lukken. De manden werden uit de auto gehaald en vast klaargezet, de laatste slok koffie werd naar binnen gewerkt en we waren klaar voor de lossing. De kleppen gingen los en de duiven hadden er duidelijk zin in met een paar tellen zaten ze al mooi bij elkaar en zochten hoog in de lucht naar de goede richting. So Far So good . Tijdens het terugzetten van de manden in de auto nog even gekeken en zagen ze als één koppel rondvliegen en zoek naar de juiste richting. Al rijdend richting huis hadden we het er nog over dat het altijd weer spannend is, een africhting met jonge duiven. We waren weer vrij snel op het adres van mijn mede(lotgenoot) we wensten elkaar nog succes en spraken dat we elkaar op de hoogte zouden houden. Onderweg rijdend richting mijn huis kreeg ik al een appje dat hij nog niks had zitten. Toen ikzelf thuis aankwam loop je als eerste naar het hok en daar zag ik ook nog niks appte ik meteen door. Afijn we hadden de jongen om 8.00 gelost en om 9.08 kwam de eerste duif en toen tot 10.00 uur 3 stuks. En toen bleef het angstvallig stil. Mijn jongen duivenmaat had er welgeteld 1 om deze tijd. Dus bekroop ons een heel vervelend gevoel dat dit africhtingsvluchtje weleens een hele vervelende nasmaak kon geven. En nu The Day After de balans opmakend heb ik er 18 van de 35 in de klok staan dus ik zit dik over de helft. Mijn lotgenoot had er 14 van de 25 in de klok en dat is echt dik over de helft. Zoals ik al in eerder stukjes schreef vind ik jonge duiven vluchten de mooiste vluchten, alleen de weg er naar toe is vaak leuk maar soms ook best vervelend. We zitten nou weer te hopen dat er nog een zoveel mogelijk de weg naar huis terug vinden. Zodat we deze we ze weer kunnen klaarstomen voor de aankomende vluchten. Diegene die nu naar huis komen hebben genoeg geleerd zal ik mar zeggen. Ik wil er zoveel mogelijk op de jonge duiven vluchten spelen en de duiven die er nog niet klaar voor zijn kunnen op de natour mee. En zoals mijn moeder ook weleens zei ” Wie niet thuis is, hoef ik ook geen rekening mee te houden. En zo is het natuurlijk ook. Op naar de volgende vluchten. Ik wens iedereen weer veel succes en ik zal maar weer zeggen tot de volgende keer.