Categorie archieven: 2019

Zo langzamerhand komt er een klein beetje rust. Voorlopig dat wel, stilte voor de storm zal ik maar zeggen. Het voorjaar komt eraan dat wil zeggen dat het buiten schilderseizoen gaat beginnen. En bij ons nieuwe huis zitten ook nog de nodige werkzaamheden zoals de tuin, nieuwe schuur  bouwen, buiten schilderwerk en de 2 bergingen moeten nog afgemaakt worden. Ik wil het wel een beetje gefaceerd doen zodat ik ook nog een beetje tijd overhoud voor gezin en duiven. Het is wel prettig dat ik nu kan wonen en werken op dezelfde locatie. Het duivenseizoen staat weer voor de deur. Vorig jaar alleen met jonge duiven gevlogen op de nieuwe locatie. Ik heb 11 duiven overgehouden en met dit elftal ga ik dit jaar het duivenseizoen starten. Het zijn 7 duivinnen en 4 doffers. Ik ga min of meer dubbel weduwschap spelen, min of meer zeg ik omdat de doffers in ondertal zijn. Ik kom 3 doffers te kort en die vul ik aan met kweekdoffers. Het is een overbruggingsjaar dus ik heb de lat niet zo hoog liggen. Ik hoop op een paar mooie uitslagen. Ik wil de focus gaan leggen op de midfond en de dagfond. Voor deze diciplines heb je duiven nodig die daar geschikt voor zijn. Ik hoop dit jaar de eerste stappen te maken en via selectie en eventueel nieuwe aanvulling die geschikt zijn voor de mid en dagfond.  Dus voorlopig weer uitdaging genoeg. Ik zal maar weer zeggen tot de volgende keer.

De eerste vorst heeft zijn intrede gedaan 2 nachten elkaar al matige vorst. Vele duivenliefhebbers die al met de kweek zijn begonnen, houden hun hart vast. Zo ik  ook , ik had met de kerst de doffers en duivinnen bij elkaar gezet met de bedoeling om ze vrij te laten koppelen. Zelf heb je vooraf wel een idee welke duiven je als ideale koppels ziet. Maar als je kiest voor een vrije koppeling zoeken de partners elkaar op en is de keuze ongedwongen. Er is al veel over gezegd en geschreven wat nou het beste is, de ene zweert bij vrije koppeling omdat de duiven dan minder stress zouden ervaren. Een vrije koppeling geeft meestal ook minder omkijken omdat de duiven makkelijker hun eigen broedbak vinden.  De ander zweert bij zelf koppels samenstellen dit omdat je dan de droomkoppels bij elkaar kunt zetten. Je hebt de koppelingen wat meer in de hand en voor lijnenteelt is het must dat je de juiste duiven op elkaar zet. Het geeft wat meer werk omdat de duiven in sommige gevallen in een andere broedbak moeten, dus kun je de koppels beter om en om loslaten om gevechten om en in de broedbak te voorkomen. Dan heb je ook nog hengstenkweek( één doffer met meerdere duivinnen) maar dat heb ik nog nooit gedaan. Van de 7 kweekkoppels zijn er 4 koppels die ik van te voren zelf als koppels had voorzien, de andere 3 koppels zijn een verrassing maar op zich kan ik daar vrede mee hebben. De eerste ronde eieren zullen uitkomen in een periode van ongeveer 5 dagen van 28 januari tot 2 februari. Behalve 1 koppel dat is een duivin (de o24) die ik zelf heb gekweekt uit een zoon van de midfondkampioen x een dochter van The Chief van de Comb. Beverdam. Deze duivin is nu 10 jaar oud en is de lieveling op het hok ik heb er nog niet echt gekweekt en heb ze meestal gebruikt als voedster bij de jonge duiven. De 024 is geen makkelijke duif om te koppelen maar dat jaar ging het heel vlot en had ze binnen 7 dagen het 1e ei is, Ze gekoppeld aan de 707 een prachtige schimmeldoffer van (Mart van de Velden uit Velp) Deze doffer heeft zijn waarde als vliegdoffer zeker bewezen,  zoals je kunt zien op de foto die in de fotogalerij op deze site staat. Mede omdat de 024 10 jaar oud is en het 2e ei 4 dagen later werd gelegd als het 1e ei heb ik besloten om het 2e ei weg te halen en te vervangen door een kunsteitje. Vandaag is het eitje uitgekomen en zit ze als een vorstin op de broedbak . Ik hoop natuurlijk dat het een topduif wordt maar dat zal de toekomst uit moeten gaan wijzen. En zoals een vriend van mij weleens zegt “Ik ben begonnen met niets, en daarvan heb ik nog steeds het meest”. Ik zal maar weer zeggen tot de volgende keer.

De eerste vorst heeft zijn intrede gedaan 2 nachten elkaar al matige vorst. Vele duivenliefhebbers die al met de kweek zijn begonnen, houden hun hart vast. Zo ik  ook , ik had met de kerst de doffers en duivinnen bij elkaar gezet met de bedoeling om ze vrij te laten koppelen. Zelf heb je vooraf wel een idee welke duiven je als ideale koppels ziet. Maar als je kiest voor een vrije koppeling zoeken de partners elkaar op en is de keuze ongedwongen. Er is al veel over gezegd en geschreven wat nou het beste is, de ene zweert bij vrije koppeling omdat de duiven dan minder stress zouden ervaren. Een vrije koppeling geeft meestal ook minder omkijken omdat de duiven makkelijker hun eigen broedbak vinden.  De ander zweert bij zelf koppels samenstellen dit omdat je dan de droomkoppels bij elkaar kunt zetten. Je hebt de koppelingen wat meer in de hand en voor lijnenteelt is het must dat je de juiste duiven op elkaar zet. Het geeft wat meer werk omdat de duiven in sommige gevallen in een andere broedbak moeten, dus kun je de koppels beter om en om loslaten om gevechten om en in de broedbak te voorkomen. Dan heb je ook nog hengstenkweek( één doffer met meerdere duivinnen) maar dat heb ik nog nooit gedaan. Van de 7 kweekkoppels zijn er 4 koppels die ik van te voren zelf als koppels had voorzien, de andere 3 koppels zijn een verrassing maar op zich kan ik daar vrede mee hebben. De eerste ronde eieren zullen uitkomen in een periode van ongeveer 5 dagen van 28 januari tot 2 februari. Behalve 1 koppel dat is een duivin (de o24) die ik zelf heb gekweekt uit een zoon van de midfondkampioen x een dochter van The Chief van de Comb. Beverdam. Deze duivin is nu 10 jaar oud en is de lieveling op het hok ik heb er nog niet echt gekweekt en heb ze meestal gebruikt als voedster bij de jonge duiven. De 024 is geen makkelijke duif om te koppelen maar dat jaar ging het heel vlot en had ze binnen 7 dagen het 1e ei is, Ze gekoppeld aan de 707 een prachtige schimmeldoffer van (Mart van de Velden uit Velp) Deze doffer heeft zijn waarde als vliegdoffer zeker bewezen,  zoals je kunt zien op de foto die in de fotogalerij op deze site staat. Mede omdat de 024 10 jaar oud is en het 2e ei 4 dagen later werd gelegd als het 1e ei heb ik besloten om het 2e ei weg te halen en te vervangen door een kunsteitje. Vandaag is het eitje uitgekomen en zit ze als een vorstin op de broedbak . Ik hoop natuurlijk dat het een topduif wordt maar dat zal de toekomst uit moeten gaan wijzen. En zoals een vriend van mij weleens zegt “Ik ben begonnen met niets, en daarvan heb ik nog steeds het meest”. Ik zal maar weer zeggen tot de volgende keer.

Onlangs is het doek gevallen van de club waarvan ik lid was. Vorig jaar hebben we nog het 50 jarig bestaan gevierd met voor sommige een klein beetje hoop de club in leven te houden. Maar zoals de algemene tendens is in de duivensport ontkwamen wij er eind vorig jaar ook niet om de club op te doeken. Voor sommigen een zwaar gelag omdat ze van iets waar ze 30 , 40, of soms wel 50 jaar lid waren afscheid moesten nemen. Voor sommige waren het de sociale kontakten met de clubleden en na gedane werkzaamheden gezellig een borreltje drinken. Voor anderen stond het resultaat voorop en daar moest alles voor wijken zelfs de sociale kontakten en al zeker geen drankje na het inkorven of afslaan. Maar dat was wel wat de club maakte voor wat het was, voor iedereen was er plaats. Op een van de laatste inkorvingen kwam Toon met een gedicht. Nou moet ik over Toon vertellen dat hij bijna wekelijks een spreuk op het schoolbord in het clubgebouw schreef, vaak tot hilariteit van de mede clubleden. Toon is een belezen man hij leest elke dag een paar kranten en tussendoor nog een goed boek en de diverse duivenbladen. Dus Toon heeft altijd wat te melden, hij kon ook zeer kritisch zijn op clubgenoten die alleen maar aan zichzelf dachten en veel voor eigen gewin bezig waren. Hij zei dan heel duidelijk wat hij ervan vond en sloeg de spijker op zijn kop. Toon een echte duivenliefhebber hield van de duivensport maar was niet fanatiek genoeg voor het competitie spelletje. nu terug naar een van de laatste inkorvingen waar Toon zijn gedicht voorlas. Het had als titel:

” ’t Einde “

De Til was hecht en sterk, meer dan 50 jaar
2 poten minder en de club valt om “jammer”.

Het was een goed cluppie, zoiets als Oranje, maar die hebben Koeman.
Mijn doel was om kampioen te worden, maar had al gauw door dat ik niet fanatiek genoeg was.

Dan maar kampioen in manden schoonmaken! Toch een prijs.
Een vele jaren samen met Eef gedaan, afgelopen jaar alleen.

Het werd ook duur, zaterdag de hele dag wachten bij het hok voordat mijn duiven thuis waren.
Dat koste mij een pak Shag en een halve krat bier.

Dit geld hou ik nu over en gaat naar een doel. Ze woont op hetzelfde adres!!!!
Ik ga niet klagen anders wordt het te lang.

Ik ga niet zoenen, maar ik dank jullie allen voor heel veel mooie jaren.

Verder veel gezondheid en geluk op deze wereld.

TOON

Heel kort en bondig omschreven een liefhebber van het begin tot einde.

Duivensport blijft een mooi hobby zoals de veelzeggende foto van de NPO sticker. Ik heb er nog een paar gevonden ik hoop dat de toekomst van de duivensport er net zo mooi uit zal zien als deze sticker. Ik zal maar weer zeggen tot de volgende keer.

De beste wensen voor 2019 maak er een mooi jaar van met veel duivenplezier en sportiviteit.