Ik zeg “spiegel” dat was een uitspraak van een bouwkundig binnen huisarchitect ( BBA zo noemde hij zichzelf dan) en keek een paar minuten heel indringend en interessant de tafel rond, wachtend op onze reactie. Op deze manier liet hij nog maar eens merken dat hij vond dat er voor zijn kwaliteiten nog geen juiste benaming was uitgevonden, dus had hij er voorlopig (met de nadruk op voorlopig) maar bouwkundig binnen huisarchitect (BBA) van gemaakt. We hebben binnen ons bedrijf regelmatig te maken met bouwkundigen en binnenhuisarchitecten en over het algemeen zijn dat mensen die hun ideeën graag werkelijkheid zien worden. In sommige gevallen begint de ellende al bij het idee en zet zich voort op de tekentafel. Dit voorstel wordt dan bij de opdrachtgever neergelegd en met alle mogelijke middelen ten toon gespreid. Zo zag ik bij deze presentatie hele schetsboeken voorbij komen later aangevuld met kleuranimaties op een groot scherm en even later werd op de laptop nog wat andere kleurvoorstellen besproken, namelijk die van de opdrachtgever. (dat zijn de mensen die deze hele gebeurtenis gaan betalen). Deze opdrachtgevers werden door de (voorlopige BBA) voor de voltallige bouwcommissie totaal voor schut gezet en liefkozend uitgelachen. De opdrachtgever liet het gelaten over zich heen gaan en voelde zichzelf een beetje dom. Na een presentatie die ruim twee uur had geduurd ging de BBA richting (office zoals hij dat noemde) en liet ons achter met een tablet en de opdracht om maar eens goed na te denken hoe wij zijn plannen gingen verwezenlijken. Ik had nog nooit zo een verschrikkelijke arrogante bal gehakt meegemaakt. Hij was dan wel weg maar de indringende geur van zijn parfum vulde de hele ruimte en zat vastgeplakt in mijn neusgaten. Ik vroeg voorzichtig aan de opdrachtgever of ze zichzelf konden vinden in de plannen van de BBA . We willen alles nog eens rustig bekijken en laten bezinken zei hij. Ik zag zijn vrouw nog aan de tafel zitten en deze was duidelijk van haar apropos ik liep naar haar toe en vroeg of ze blij was met de plannen van de BBA. Ze keek me aan en vroeg, wat bedoelde hij nou met ik zeg “spiegel”. Ik kon het niet laten om te zeggen. Ik denk dat hij vindt dat hij eens goed in de spiegel moet kijken en zich afvragen waar hij mee bezig is. Ze knikte en zei dat denk ik ook, daar achteraan vertelde ze meteen dat een vriendin van de tennis haar deze (idioot) BBA had aangeraden, en deze was er laaiend enthousiast over. Ik vroeg heb je ook gezien wat die BBA daar gemaakt heeft, nee zei ze volgende week hebben we een uitnodiging voor een (housewarming) dus kunnen we zien wat de BBA daar gemaakt heeft. Afijn een week later na de (housewarming ) hadden we met het volledige bouwteam weer een afspraak met deze mensen om de plannen door te nemen. Toen ik de woning binnenkwam rook ik al dat onze BBA er was, en nog veel erger ik hoorde hem weer zeggen “ik zeg spiegel”. De vrouwelijke opdrachtgever had zich goed voorbereid en begon ermee om te zeggen ïk zeg koffie” en haar man zei en dat zeg ik ook. Ik wilde niet achterblijven en zei voorzichtig “ik zeg koffiemelk” er werd een beetje ongemakkelijk gelachen en de BBA zat erbij als een boer met kiespijn. Toen het eerste kopje koffie was ingeschud stak de vrouwelijke opdrachtgever van wal en zei “ik zeg waardeloos” en keek daarbij heel indringend de tafel rond. Haar blik bleef daarbij gevestigd op de BBA die zich duidelijk ongemakkelijk begon te voelen. Toen zei ze “ik zeg onzin” weer de hele tafel rondkijkend daarna zei ze “ik zeg gebakken lucht”. Voor iedereen aan tafel was het wel duidelijk dat de BBA passé was. In het verdere overleg werd de BBA duidelijk genegeerd en werden de nieuwe plannen besproken waar ik wel eerlijkheidshalve moet vermelden dat de kleurcombinaties bijna in zijn geheel is overgenomen van de BBA. Namelijk de kleuren licht en donker want daar werkte hij mee vertelde hij!!!!!!. Al met al is het een mooi project geworden met een prachtig eindresultaat met als enige toegevoegde waarde van de BBA dat de opdrachtgevers heel duidelijk wisten wat ze “niet wilden”. En dat is natuurlijk net zo belangrijk om te weten. En zo is het ook met de duivelary , het is belangrijk om te weten wat je niet wilt en dan kun je de duivensport beleven zoals die in jou leven past. Ik had zelf ook te grote ambities in de duivensport, ik ging meer voor de kwantiteit. Ik had al snel 2 hokken er staan met kweek, vlieg en jongen afdelingen. Ik dacht als ik maar genoeg duiven heb kom je sneller tot goede duiven en dus ook resultaten. Niks is minder waar, het aantal duiven die je goed kunt verzorgen en bijhouden is afhankelijk van de tijd die je hebt. Maar ja in het enthousiasme vergeet je dat nog weleens en zo was dat bij mij ook het geval. Ik heb nu één hok met 3 afdelingen en buitenrennen die ik af kan sluiten. Tijdens de winterperiode gebruik ik één afdeling voor de kweek daar kan ik 8 kweekkoppels huisvesten, daarnaast zit de jongen duiven afdeling daar kan ik ± 20 duiven in kwijt . In de derde afdeling zitten de vliegdoffers en daar kan ik ook 8 duiven huisvesten. Buiten heb ik nog een aluminium ren staan waar ik in elke afdeling 6 tot 8 duiven kan plaatsen in deze ren zet ik meestal de kwekers na het broedseizoen. Ik heb dan in het hok de kweekafdeling weer vrij en daar komen de vliegduivinnen te zitten. Het hok van de vliegdoffers en duivinnen zien er hetzelfde uit dus na het koppelen van de vliegers weten de duivinnen precies in welke bak ze moeten wat weer handig is met het misvliegen en opsluiten van de duivinnen. Zo heb ik maximaal tussen de 50 á 60 duiven zitten wat meer als voldoende is voor de tijd die ik heb en erin kan en wil steken. Zo blijft voor mij de duivensport een mooie uitdaging en welkome afwisseling van mijn dagelijkse werkzaamheden. “Ik zeg ook spiegel” als je daar regelmatig in kijkt leer je veel over jezelf. Zoals mijn vader weleens zei “achteraf kun je een koe in de kont kijken” of zo als er ook weleens gezegd wordt “achteraf is alles makkelijk” waarop mijn duivenmaatje Tonnie dan zegt “maar achteraf wonen is ook mooi” Ik zal maar weer zeggen tot de volgende keer.
